پیشینه و مبانی نظری روان درماني تفكرات غير منطقي و اضطراب

مبانی نظری وپیشینه تحقیق روان درماني تفكرات غير منطقي و اضطراب مقدمه در اين بخش زمينه اي بر روان درماني و تئوري ها و تحقيقات انجام شده در رابطه با مسئله تحقيق ( ارتباط تفكرات غير منطقي با بروز حالات اضطراب ) مورد بحث قرار مي‌گيرد . بشر در ابتدا امراض رواني را پديده اي ماورا الطبيعه مي دانست و از طريق جن گيري به درمان امراض مي پرداخت . مثلا جمجمه را سوراخ مي كرد و روح پليد را آزاد مي كرد . بقراط ( 460 تا 370 قبل از م ) با تئوري هاي تازه خود اساس اين علم را پايه ريزي كرد . او مركز فعاليت هاي بشر را مغز مي دانست و اختلال در آن را سبب بروز اعتراض رواني او حمام ، رژيم غذايي ، گرفتن خون و موسيقي را علاج بيماري هاي رواني مي دانست . تلاشي كه از زمان بقراط شروع شده بود به وسيله آريتوس Aritus و سورانوس Soranus ادامه يافت اما با مرگ يكي ديگر از علماي آن زمان به نام گالن Gallen ( 110 - 130 ق . م ) متوقف ماند . دانشمندان و حكما حالات نوروتيك را از روزگاران باستان مي شناخته اند ملاي رومي در مثنوي قصه كنيزكي كه دچار سوداي عشق شده بود را مي گويد كه چگونه ناكامي و محروميت حالاتي از بيماري رواني را در او ايجاد كرده بود . طبيب الهي با پرستش و پاسخ نخست از ممالك شهرها و كوي و برزن نام مي برد تا به ديار معشوق مي رسد و سپس نام معشوق را جستجو مي كند و با تدبير حكيمانه كنيزك را درمان مي كند . بيانات دانشمندان اسلامي چون بوعلي سينا درباره ادراك ، احساس ، عواطف كه براي تبين آنها از زير بناي زيستي استفاده هاي دقيقي انجام شده و متاسفانه به دليل عدم آگاهي دانش پژوهان مسلمان و يا شايد سهل انگاري آنان ناديده گرفته شده است ميدان بزرگي از تحقيق را در اين زمينه پيش رو قرار مي دهد . در قرن شانزدهم شخصي به نام وايوز Vives يك قرن قبل از هايز و سه قرن قبل از فرويد درباره افكار و تاثير عواطف بر آن بحث مي كرد و اين نوشته ها شباهت بسياري با نوشته هاي فرويد دارد . پاراسلوس Paraceluses و واير Weyer نيز سعي بر جدائي روان شناسي طبي از الهيات كردند . در قرن نوزدهم هر چند در زمينه آناتومي و فيزيولوژي اعصاب پيشرفت محسوسي روي داد هنوز توسعه روان شناسي در اختيار فلاسفه اي چون : بيكن ( قرن 17 ) دكارت قرن 18 هابز ، مالبوانش و اسپينوزا بود . در1796 م . ويليام توك Tuke بيمارستاني در انگلستان ترتيب داد و فيليپ پينل pinel در قرن 18 رياست بزرگترين رواني فرانسه را به عهده گرفت و فرايك Fricke در سال 1795 در آلمان گامهايي در همين زمينه برداشت بنجامين راش Rash نيز در سال 1800 در آمريكا به اقدامات مشابهي دست زد . ظهور مسمريزم Mesmerism در قرن نوزدهم و شناخت هيپنوتيزم در ايجاد پيسكوآناليز و